24, 25, 26 en 27 juni.

zaterdag,zondag, maandag en dinsdag, 24, 25, 26 en 27 ste juni.

"god straft meteen" ..."de hand van  jetje"... " boontje komt om zijn loontje"... enz enz.

de boze buurman gaat vandaag vertrekken, om 8 uur, zoals we hem tegen de aardige buurman hoorden zeggen.

8 uur: kleine volksoploop om die de boze familie, inclusief moeilijke zoon, uit te zwaaien. kijk ff door de spleet van het gordijntje het gedoetje zo eens aan en denk: zal blij zijn als ie opgeduveld izijn.....het duurt en het duurt...... geen idee. moterkap open, moterkap dicht. gereedschap erbij. moter start, dat kan het niet wezu. enfin wij vertrekken om half 11  richting Empuriabrava.... , staat het handeltje er nog.

(toen we terug kwamen om 2 uur hoorden we van de aardige meneer, Twan, is zijn naam, dat er iets mis was met de caravanverlichting, dat er veel mankracht aan te pas is gekomen en dat ze pas om 12 uur vertrokken zijn).....lekker puh!

acht weken was me al beloofd een keer naar een spaanse markt te mogen.... laatste kans vandaag: op naar Empuriabrava, op lukas. aar met frisse tegenzin, mar vol verwachting. een hele rit, heen 33 km, terug ( zonder omweg) 30 km, maar , zoals atijd op de scoot: genieten. wel druk op de weg, zaterdag plus die feestdag.

markt op de boulevard, in een eindeloze rij. werrempies, druk en overal dezelfde spullen. voornamelijk kleding, schoenen en zonnebrillen. heee?? arie zijn lievelingsschoenen!! die moeten we nemen!! eerst één paar, bij nader inzien een tweede paar in de tas.

voor mar een aardig, simpel fladderjurkje, voor aar nog een leren riem, en dat was het. geen leuke keramiek of zo, waarop ik gehoopt had.

terrasje, nog niets gegeten, wel trek: een calamaris romana, allebei een heel portie, blijkt veel te veel, maar we worstelen ons er doorheen.

intussen half drie als we toch een laatste strandsessie doen, zonder parasol, dan maar vaak het water in om te koelen. en passant stoot aat een heel stuk vel van zijn scheenbeen tegen een voetsteun van lukas, bloeden als een rund, bloed loopt zoooo zijn schoen in. in zee schoonspoelen ( nou ja, schoon, de middellandse zee schijnt de meest vervuilde zee ter ?? wereld? europa?? geen idee). er woont nog één hele pleister in mijn tassie, wachten tot het been opgedroogd is, en plakken maar. 

nemen om half zes roerend afscheid van la playa en el mar, snel naar de camping en opruimen geblazen. scoot in de auto, meteen allerhande people er omheen... kijk nou!  ...da's handig, wat een idee, dat hebben we nog nooit gezien.. leuk hoor.

enfin, voor ons niks nieuws, doen we al 7 jaar zo! oh??

kwart over acht, tijd voor de maaltijd. vanavond een intiem van eijk-feessie: naar een resto. niet op de camping, er is een soort disco voor kids met oorverdovende muziek en  hoorden van anderen dat het eten ook niet zo byzonder is.

riching het kleine boulevardje, bij Oseig, catalaans voor wind. warm aanbevolen door andere buren. wel prijzig, maar zeker de moeite waard. nou ja.... ons laatste hemd, ......, alles gereserveerd op het terras, stom we waren er vanochtend om te kijken en dachten: zo veel plek, reserveren zal niet nodig zijn.

wel plaatsje binnen, nou ja, ook in de open lucht, prima plek, eigenlijk leuker dan op het terras. zijn ongeveer de enige klanten, te vroeg, half negen eten voor de spanjaarden is not done.

worden waanzinnig leuk bediend, eten is verrukkelijk, rekening.... we hèbben het geweten, toch?

zondag, 25

vannacht het eerste spetje regen in 5 weken, vijf minuten, maar wel keitje hard.

acht uur in de benen, er is nog wel het een en ander op te bergen, en willen toch beetje op tijd gaan rijden. afstand voor vandaag is 300 km, zegt onze frederik-jan, en hij kan het weten.

zijn, oh shit, dat  kleine groene info en kaarten boekje van de acsi- boekjes kwijt, zoeken ons  verloren, auto ondersteboven, kastjes uitgekamd, geen klein boekje te ontdekken.

dat gaat lastig zoeken worden. volgende stop zal in Millau zijn, is niet moeilijk te vinden, blader blader.... er zijn wel vier mogelijkheden daar, pikken er eentje uit, waarschijnlijk hebben we daar eerder ooit gestaan.

10 uur zwaaien we af en uit, de aardige buurtjes ( zelfs HIJ is opgestaan, chapeau!)

vinden het jammer dat we weggaan, ze vinden ons zooooo leuk. oh?? hoezo??

een grappig verhaal trouwens: onze vraag hoe lang ze al caravanden?  nou nog niet zo heel lang, zo'n jaartje of zes. ze kochten nl een tweede hands auto, waar toevallig een trekhaak onder zat. toen dachten ze: nu we toch een trekhaak hebben, gaan we ook maar meteen aan een caravan. weliswaar ook een tweedehandsje van 23 jaar oud, voor 2600€ geheel compleet met zomer-en wintertent, een luifel, een mover, een boilertje,alle inboedel eebij....

en zo zijn ze dus een paar jaartjes geleden " per ongeluk" begonnen met kamperen.

beter laat dan nooit, zij is 76 en hij is 70.

tegen drieën arriveren we in Millau op camping Les Erables, half vier gepikt en geschoren op plaats nummertje 50. hier en daar schaduw, gelukkig, want 30 graden.

wifi gratuit, helaas op één apparaat, dus mobile af en toe met roaming aan.

toen mijn broertje  zo'n jaar of drie was, zong hij altijd eindeloos zelfverzonnenl liedjes waar geen kop en geen kont aan zat, en nooit niet ophouden...... nou staan we hier op de camping naast een ouwe fransman, die ongeveer hetzelfde doet, maar dan fluitend. .... of ie de knop effe om kan draaien.....

alle campings, en dat zijn er heel wat, liggen aan de rivier de Tarn. veel bomen, grote plekken, wat mij betreft een goeie afsluiting van de vakantie.

minpuntje: de witte wijn! kopen we in l'escala bij zo'n wijn/ drankspeciaalzaak zes flessen rood in een karton en zes flessen wit  in een karton. zal arie net een paar witte koud gaan zetten.... wat denk je?? alleen maar ROOD gekocht! 

morgen op een holletje naar ?? waar?? een super of zo.

maandag, 26 juni.

het spettert op het novadak. da's effe minder. en dat niet alleen: nl...onze aar, nooit wakker worden, altijd als een "blok" in slaap, 't zal niet waar zijn: wordt wakker: 6!uur!

op zich geen punt, maar gaat enigszins luidruchtiger dan nodig poolshoogte nemen of spullen wel onder de omnistore staan....... mar in zo'n heeeele diepe slaap ( eindelijk, komt zelden voor) ....wakker!!! hè nou, manlief ligt na 5 minuten alweer te snurken, en mar zo klaar als een klontje......wachten tot de klok 8 wijst voor een nespressootje.

weer regenachtig, sombertjes...... spetje hier spetje daar.... we moeten het ermee doen. 

kwartiertje naar centrum te voet. grappig oud stadje, helaas,..... wederom de winkeltjes " fermé" .

terrasje op het grote plein, opeens waaien als een beest, voorbode van een buitje.

in de regen naar de plaatselijke Casino voor de gemiste witte wijn. plus, nog heel veel andere dingen ( niet) nodig, maar wel kopen. arie sjouwt, de schat, maar ja: de witte "wijn-nie" ....foutje van hem.

leuke camping, het aanbevelen waard, kleinschalig, mooie plekken en prima sanitair. 

aan de snij en de bak..... soort van wokmaaltje met kip, jammer: de pot met taugé, blijkt iets van zurige witte kool, dat gaat de kiebelton in.

moeilijk op zoek in het boek naar de volgende stop. een stukkie boven Clermont Ferrand, wat neer komt op zo'n 400 kilometertjes. in deze regio  liggen de acsi-campings niet voor het oprapen, is puzzelen geblazen. aat vindt er eentje die aan onze eisen voldoet, programmeert de coördinaten in frederik-jan, net geen 400. 

opruimen, scheelt morgen tijd en..... geen natte bende mocht er toch nog een bui vallen.

dinsdag.....

krijg altijd beetje onrustig gevoel als we op de terugweg zijn......de schatten van kleinkids.....gaan we iedereen weer in ons armen sluiten. hoe ziet het huis er ook alweer uit? de uitbouw van de nieuwe buren, hoe zal dat er precies geworden zijn? (madeleine heeft een fotoootje doorgestuurd, dus hebben wel een idee).....en... in hoeveel dagen gaan we nog onderweg zijn? 

nu de nachten niet zo warm neer zijn, slaap ik wel beter, de baas maakt het niet uit, warm of koud: soort in coma.

9 uur: vamos! echter..... smal smal smal... arie neemt de bocht net effe te kort.....de nova in de struiken! doorrijden geen optie met die spikplinternieuwe zijkant......(laten we hem nog heel even netjes houden). afkoppelen dan maar. feit blijft dat de caravan in de struiken staat. hulp van alle kanten, dat wel. door de constructie " polen erop/polen eraf" ff een dingetje wel. maar goed, met de mover de bocht om, aankoppelen en na half uur toch vertrekken. 

wat een mooie, perfecte weg, die A75. wel omhoog/omlaag, het is vast en zeker het mooiste gedeelte van douce france.

doe onderweg toch nog een nieuwe poging voor een camping die meer langs de route ligt. vind er eentje , klein niks byzonders in Chatel de Neuvre in de Auvergne aan de Allier ( voor de goede orde... ha ha een rivier).

aan de brunch, naast een nederlandse caravanmeneer. hij gaat naar Saint Pourcain, 

leuke camping, geen ACSI, kost geen drol, aan te bevelen.

de eijkjes weten het nog niet..... zien wel... tot we in het genoemde dorp aankomen, ziet er echt gezellig uit, allemaal terrasjes, hoop volk.....dan toch maar hier blijven.

staan een paar minuten later voor de slagboom: geen beweging. òp naar het " bureau". ja hoor, echt frans: fermé. half uur voor de poort... hebben we daar zin in? nee dus! arie gaat keren, wel nauw nauw, maar beetje naar achter, beetje naar voren

zo moet ie lukken. en gaan.... nog 25 km naar onze eigen keus. 

geen mens te zien, grote lange plek, één boom met schaduw, paaarimaaa.

maar dan: arie wil het neuswieltje laten zakken en aandraaien...hè?? da's gek  lijkt wel verbogen! nou, sorry schat het LIJKT niet, het IS zo! hoe kentutkommu?? dat hebben we snel door: grote deuk in de achterbumper, aandraaiding verbogen....veel te scherp willen draaien , dat lukt niet : de caravan haaks op de auto. en mar zei het nog, maar ja... zij rijdt niet hè! dus weet het ook niet!!

we gaan een leuke ronde sticker op het gat plakken ( dat vind mar), nee aat wil het laten repareren. 

caravan ziet er niet uit, hier een mooie plek om er een emmertje water tegen aan te gooien, het ergste vuil eraf. aat doet zijn stinkende best (??? misschien toch een beetje schuldbewust?) .

vanavond weer op zoek naar een goede volgende stop.

het weer is nog steeds prima, alhoewel er op de autoroute telkens werd  gewaarschuwd voor " ombrage", wij hebben er nog niks van meegekeregen.

er is nu gratis wifi, dus ga ik het boeltje verzenden, zulke spectaculaire dingen zullen we vanavond niet meer meemaken.

iedereen een lieve groet, en.......maak plaats, we komen er bijna aan.